Η δημιουργία του υλικού κόσμου.
α. «Εξαήμερη» δημιουργία.
Οι βασικές αλήθειες της χριστιανικής πίστεώς μας για τη δημιουργία του υλικού σύμπαντος περιέχονται στο πρώτο κεφάλαιο του πρώτου βιβλίου της Α.Γ., δηλ. τη Μωσαϊκή «Γένεση», και συνοψίζονται ακριβέστατα στο πρώτο ημιστίχιό του, όπως και στο πρώτο άρθρο του Συμβόλου της Πίστεώς μας. «Εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την γην», γράφει ο θεόπνευστος προφήτης Μωυσής (ΙΔ΄ αι. π.Χ.). «Πιστεύω εις Ένα Θεόν, Πατέρα, Παντοκράτορα, Ποιητήν ουρανού και γης ορατών τε πάντων και αοράτων», ερμηνεύει και διατυπώνει η Εκκλησία μας. Αυτά αναλύονται στα εξής:
1. Ο πνευματικός και υλικός Κόσμος, δηλ. πάντα τα αόρατα και τα ορατά, εκτός μόνο του Υπερκοσμίου και Απείρου Θεού, έχουν αρχή χρονική, που είναι ακριβώς η «στιγμή» της δημιουργίας τους. Ο χρόνος και ο χώρος αρχίζουν με τη δημιουργία του Κόσμου, με την οποία είναι αλληλένδετα.
2. Ο Κόσμος είναι δημιούργημα του Θεού «εξ ουκ όντος» ή «εκ του μηδενός» και όχι από προϋπάρχουσα ύλη. Προαιώνια ύπαρξη της ύλης δεν υπάρχει. «Αυτός είπε, και εγενήθησαν, Αυτός ενετείλατο και εκτίσθησαν» (Ψαλμ. 148, 5)
3. Η δημιουργία του Κόσμου γίνεται σταδιακά σε έξι «ημέρες» - περιόδους και από τα ατελέστερα και απλούστερα προς τα τελειότερα και συνθετότερα με ανώτατο δημιούργημα τον πνευματοϋλικό άνθρωπο.
4. Υπάρχει ενιαία μορφή, νομοτέλεια και σκοπιμότητα στη δημιουργία, που δεν εξηγούνται από τυφλούς και άτεγκτους φυσικομηχανικούς νόμους. Ιδιαίτερα μάλιστα η ζωή και εξέλιξη των εμβίων όντων προϋποθέτουν Δημιουργό-Νου, Προνοητή και Κυβερνήτη.
5. «Αυτόματη γένεση ζωής» από τυχαία ένωση των μορίων και ατόμων της ανόργανης ύλης δεν υπάρχει. Είναι «υπόθεση» και «θεωρία», που δεν γίνεται ομόφωνα αποδεκτή από τις ειδικές Επιστήμες. Εκείνο που μας διαβεβαιώνει η θ. Αποκάλυψη είναι ότι ο Θεός εδημιούργησε το φυτικό και ζωικό βασίλειο με νέα παρέμβασή Του στην ήδη δημιουργημένη από Αυτόν ύλη «κατά γένος και καθ’ ομοιότητα» (Γεν. 1, 11). Οι Χριστιανοί αποδεχόμαστε με ευγνωμοσύνη όσα οι ειδικές Επιστήμες ανακαλύπτουν σχετικά με τις δυνάμεις και δυνατότητες με τις οποίες επροίκισε ο Θεός την ύλη, η οποία και οδεύει προς τη μεταμόρφωσή της εν Χριστώ. «Ότι εν Αυτώ εκτίσθη τα πάντα… δι’ Αυτού και εις Αυτόν έκτισται» (Κολασ. 1, 16).
6. Μετά τη συντέλεση της εξαήμερης δημιουργίας του Κόσμου απ’ το Θεό, η δημιουργία συνεχίζεται και διανύει την εβδόμη «ημέρα» - περίοδό της. Η συνέχεια συντελείται με τους νόμους που έθεσε ο Θεός και με την Πρόνοια, Συντήρηση και Κυβέρνηση του Κόσμου. «Πώς δε έμεινεν αν τι, ει μη Συ ηθέλησας, ή μη κληθέν υπό Σου διετηρήθη;» (Σ. Σολ. 11, 25). «Διατείνει δε από πέρατος εις πέρας ευρώστως και διοικεί τα πάντα χρηστώς» (Σ. Σολ. 8, 1).
Στην Πρόνοια και Κυβέρνηση του Κόσμου απ’ το Θεό υπάγονται και τα θαύματα, που δικαιολογεί απόλυτα η ελευθερία του Θεού και του ανθρώπου, αλλά και η δημιουργία του υλικού Κόσμου χάρη ακριβώς του ανθρώπου. Τα θαύματα της θείας Αποκαλύψεως, και μάλιστα της θείας Ενανθρωπήσεως του Ιδίου του Θεού χάρη της σωτηρίας του ανθρώπου, είναι μία αναδημιουργία και ανακαίνιση του Κόσμου. Ο περιορισμός της θείας Παντοδυναμίας σε ό,τι «κρίνει» ο άνθρωπος ορθό σημαίνει κατάργησή Της και έμμεση απιστία και βλασφημία. «Ουκ έστιν ο Θεός Θεός νεκρών, αλλά ζώντων» (Ματθ. 22, 32). Είναι ο Ζων και Ενεργών και Σώζων πάντοτε.
β. «Εξαήμερος» και Επιστήμη.
Αν και η Α.Γ. δεν είναι επιστημονική διατριβή αλλά θρησκευτικό βιβλίο, που αποβλέπει στη στενότερη σχέση του ανθρώπου με το Δημιουργό του και τη σωτηρία, ωστόσο ό,τι γράφει είναι πάντοτε αληθινό. Έτσι, ό,τι πιστεύουμε είναι αλήθεια και ό,τι είναι αλήθεια αυτό και πιστεύουμε. Αυτό ισχύει και για τη Μωσαϊκή Εξαήμερο, που θαυμάζουν και αναγνωρίζουν παλαιότεροι και σύγχρονοι κορυφαίοι ειδικοί επιστήμονες. Έτσι, όχι μόνο στα γενικά (ο Κόσμος έχει αρχή, εδημιουργήθηκε «εκ του μηδενός» από Δημιουργό-Νου, που τον κατευθύνει σ’ ένα σκοπό κλπ.), αλλά και στη σειρά και εξέλιξη της δημιουργίας του Σύμπαντος συμφωνούν οι αληθινοί επιστήμονες με την Α.Γ. και παραπέμπουν σ’ αυτή.
Ιδού τι ομολογούν κορυφαίοι επιστήμονες για τη Μωσαϊκή «Εξαήμερο»:
«Ο Μωυσής ή είχε τόση βαθειά πολυμάθεια στις επιστήμες, όση είναι η του αιώνα μας, ή ήταν θεόπνευστος» (A. Ampere, ?1836, μέγας Γάλλος φυσικομαθηματικός).
«Εάν έπρεπε να συνοψίσω σε σαράντα γραμμές τα αυθεντικότερα πορίσματα της Γεωλογίας, θα αντέγραφα το κείμενο της Γενέσεως, δηλ. την ιστορία της δημιουργίας όπως την έγραψε ο Μωυσής» (Α. Lapparent, ?1908, Γάλλος γεωλόγος και ακαδημαϊκός).
Τα ίδια επαναλαμβάνουν και σύγχρονοι κορυφαίοι επιστήμονες, όπως ο Γερμανός καθηγητής της Παλαιοντολογίας Huene, ο Αμερικανός Πρόεδρος της Ακαδημίας των Θετικών Επιστημών Ν. Υόρκης Α. Morrison κ.ά. Αλλά και οι Έλληνες Καθηγητές Αστρονομίας: Δ. Αιγινήτης, Στ. Πλακίδης, Δημ. Κωτσάκης, Γεώργ. Κοντόπουλος. (Όπως έχουμε αναφέρει, υπάρχουν πολλά βιβλία που ασχολούνται με το θέμα: «Θρησκεία και Επιστήμη» ή παρόμοια, όπου μπορεί να ιδεί ο ενδιαφερόμενος πλείστες σχετικές γνώμες, πορίσματα ερευνών κλπ.).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δεν επιτρέπονται νέα σχόλια.